Yapılan yolculuk geri dönüş için özümüze, tanrıya veya geldiğimiz yere. Geriye dönmek için
çabalarken korkularımız, şüphelerimiz, bildiklerimiz, bilmediklerimiz bizi bir
durgunluğa getirse de bir türlü huzurumuzun içinde yaşayamıyoruz. Ya sürekli
arayışta, ya sorularla ya da memnuniyet edası ile olduğumuz yerde kalıyoruz.
Her ne kadar
sonsuzluk içinde yaşasak da tekrar ne zaman dünyaya döneceğimiz, nasıl
döneceğimiz bile belli değil. Bilmezlik bizi yavaşlatıyor ve
alışkanlıklarımızın konforunda oturmayı, değişiklikleri görmemeyi ya da
önemsememeyi öğreniyoruz.
Burada olduğumuz
sürece, yaşadığımız dünyayı güzelleştirmek için dünyanın bizi huzurda tutmasına
yarayacak işleri yaparak mutlu olduğumuzda, etrafımızdakilerin de yollarında
rahatça ilerlemesine yardımcı olabiliriz.
Bir kişinin
yaptığı bir tablo, diğerinin yazdığı bir yazı, ötekinin ördüğü bir kazak, her
biri dünyada birinin işine, birinin mutluluğuna veya birinin sadece
gülümsemesine yardımcı olacaktır.
Bu yüzden yapacaklarımızın ne getireceğini bilmeden korkusuzca yapabilme özgürlüğüne erişmek dileğiyle...
Bu yüzden yapacaklarımızın ne getireceğini bilmeden korkusuzca yapabilme özgürlüğüne erişmek dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder